Bican Günalan

Second part of the turkish comedy film series.

Hüseyin is a young man who lives with his grandfather and grandmother in a village in Thracian Turkey. The two great loves of his life are his clarinet and Müjgan, a nurse. Although Hüseyin is content with his life, with his music and dreams of Mügan, due to an unexpected development he leaves his village. He ends up in Istanbul where he finds support first in his clarinet and then in the friendship of the singer Firuzan. Firuzan is a popular nightclub performer who is eagerly working on an album as she leads a colorful but complicated life. When Firuzan meets Huseyin, the course of events gives away to a hilarious adventure.

A struggling, suicidal young comedian meets a car thief who is willing to teach him a few things about his profession.

События разворачиваются все в том же маленьком турецком городке Хаккари шесть лет спустя, летом 1980 года. У мэра городка опять проблема. Если в прошлый раз ему всучили телевизор, которым никто еще не знал, как пользоваться, то на сей раз ему прислали нового директора библиотеки. Оно бы и хорошо, но дело в том, что библиотеки в городе нет. И что делать?.. Для Йылмаза, внука мэра, это лето стало последним летом детства – слишком много он узнал в те дни о дружбе и любви, о соседстве и политике, и о многих других взрослых вещах. В том числе и о том, сколь зыбка бывает грань между комедией, драмой и трагедией. Сценарий основан на детских воспоминаниях режиссера Йылмаза Эрдогана, который провел в Хаккари свое детство.

“Anlatacaklarım var! Vaaz vermek değil niyetim, duyduğumu söylemek. Söylemeye değer şeyler duyuyorum zira. Belki hayatı daha yaşanır kılmak için ya da belki sade, ama sade anlatmak için... Sen anlat dedi Tanrı bana, anlaşılsın diye değil, hiçbir mükafat istemeden anlat... Çünkü bir mükafattır artık bir anlatıcıya doğru düzgün anlaşılmak! Sen anlat dedi... Sen sade anlat! Umudu hatırlatsın diye umutsuzluğu, çareye yol açsın diye çaresizliği anlat... Ders verme dedi kimseye, çünkü hoca denmez öğrenmesini bitirene. Çırakları olan bir çıraktır usta, olsa olsa... Sen anlat dedi bana Tanrı, sen sade anlat.... “ Yılmaz Erdoğan, “Bana Bir Şeyhler Oluyor” oyununun kahramanı Hilmi Duran’a söylettiği bu sözlerle, yazar olarak neden böyle bir oyun yazmak zorunda kaldığını açıklamakla kalmıyor, aynı zamanda kahramanının da kimliğini ele veriyor.

The story takes place in a small town (called Hakkari) in Turkey at the beginning of the 70's. The time has come to bring technology into that small town. The first Television (or called Visiontele by the citizens) arrives and the chaos begins.

Yılmaz Erdoğan's lauded stage play traces the life of wunderkind Gülseren as she navigates social and political change.

Selamsiz (wich means 'no greeting') is a small town in Anatolia. The town has a lot of problems but noone from governments come and see the town. One day the mayor learns that the prime minister will come to the city. They, now, have a chance to solve their problems. However, they think that they should have a band to greet the prime minister.