Com ciúme do noivado de seu irmão, ela arma de tudo para destruí-lo. Ele faz o possível para proteger sua amada das maldades da irmã. Será que eles terão um final feliz?
Xate is an ordinary woman from Midyat with eight children in tow. The only thing that sets her apart is her husband's job as Mayor of Midyat. Until, that is, an extraordinary day changes her life - and the lives of everyone else in Midyat. For the illiterate, uneducated Xate becomes Mayor of Midyat! While she takes on her mayoral duties much as she does those in her house, the infantile rivalry between her children in municipal matters leads to adventures that have the Midyat folk howling with laughter.
Ali Osman is a former bully of city of Istanbul. But lately he gives up bully and starts to operate a synthetic pitch. He often meets his old friends, former bullies, too. One day Ali Osman receives a news which is related with his previous passionate life. Then the whole action stats as a chain of events.
O líder de uma gangue recruta um maluco suicida vestido de Super-homem, enquanto uma mulher que dirige um carro roubado planeja se vingar de todos eles.
The bus driver who has been working on the same line for years has retired. Therefore, the people of the district will meet with Lütfü, a new driver. Lütfü who tries to get used to the district is in a contention with Sadenaz, who grows on the end of the bus every morning. Although the bus's departure time has already passed, this sympathetic girl runs on the bus like a storm, before Lütfü's annoyance. However, in the course of time, a friendship between Sadenaz and Lütfü is formed. Lütfü does not move every morning before Sadenaz arrives. One day, grace runs the timepiece to measure the speed of the Sadenaz. The speed of the Sadenaz corresponds to a speed that national athletes can run. The idea of being a runner for Sadenaz who loves running is interesting. Because it is possible to draw the attention of Berk in this way.
“Anlatacaklarım var! Vaaz vermek değil niyetim, duyduğumu söylemek. Söylemeye değer şeyler duyuyorum zira. Belki hayatı daha yaşanır kılmak için ya da belki sade, ama sade anlatmak için... Sen anlat dedi Tanrı bana, anlaşılsın diye değil, hiçbir mükafat istemeden anlat... Çünkü bir mükafattır artık bir anlatıcıya doğru düzgün anlaşılmak! Sen anlat dedi... Sen sade anlat! Umudu hatırlatsın diye umutsuzluğu, çareye yol açsın diye çaresizliği anlat... Ders verme dedi kimseye, çünkü hoca denmez öğrenmesini bitirene. Çırakları olan bir çıraktır usta, olsa olsa... Sen anlat dedi bana Tanrı, sen sade anlat.... “ Yılmaz Erdoğan, “Bana Bir Şeyhler Oluyor” oyununun kahramanı Hilmi Duran’a söylettiği bu sözlerle, yazar olarak neden böyle bir oyun yazmak zorunda kaldığını açıklamakla kalmıyor, aynı zamanda kahramanının da kimliğini ele veriyor.
