Director
The comedian picks up the world with love and trust. He looks, talks about, breaks down and builds the world again. In search of new discoveries and handles. Lebbis goes into his show looking for the interest that people have in clarity and truth and kicks dents into it. Only because there is one truth? And why is there laughed at jokes? Lebbis is searching anywhere in the world for answers and new finds.
Director
Director
Hoe laat begint het schieten? Mensen vragen al snel, waarom die titel? Kijk. Ik ga in dit nieuwe programma de wereld weer een stukje beter maken. Dat geloof ik. Zoals de aanhangers van Transcendente Meditatie geloven dat ze uiteindelijk kunnen vliegen. Zoals Jan Peter Balkenende denkt dat hij een Christen is. Zoals astrologen geloven dat het moment waarop je geboren bent en de stand van de sterren onze levensloop beïnvloeden. Zo denk ik dat ik de wereld beter ga maken. In ieder geval voor mezelf, want: verbeter de wereld, begin bij jezelf. En als iedereen dat doet wordt het toch beter.
Director
Lebbis kijkt naar de evolutie zoals nog nooit iemand naar de evolutie keek. Met weldoortimmerde opvattingen over vrouwen, godsdienst, fruit, varkens en, ja, zelfs de actualiteit moet eraan geloven. Waar gaan we heen als mensheid. En we zijn nog niet verloren, mits we naar Lebbis luisteren. Het is een programma vol eye-openers, humor, nog meer eye-openers en zelfs iets wat op een lied lijkt.
Director
Vuur heet het derde solo programma van Lebbis. En daar geef ik eigenlijk al meteen te veel weg. Dus denk maar aan water. Heerlijk koel water. Drie uur fietsen in de zon, harde wind tegen, onpeilbare dorst en dan eindelijk, klaterend fris, ijkoud water. Je zou d'r een moord voor doen. Sterker nog, er zijn mensen doodgegaan die het niet hadden. Het leven is ingewikkeld. Laat mij u 90 minuten leiden. 90 minuten Vuur lijkt veel en dat is het ook. Fire Walk With Me.
Director
Lebbis solo. Nog persoonlijker. De kans is aanwezig dat u dingen van mij hoort die u niet wilde horen. Zwart is een dag in het jaar helemaal doen wat je altijd al hebt willen doen, maar moraal, de omgeving, je man, je vriendin, je moeder, iets houdt je tegen. Behalve die dag. Twee vrouwen, de perfecte kraak, met 250 over de ringweg. Een kleine en weerloze puber die je op zijn ongetwijfeld gejatte scootertje afsnijdt eens goed op zijn bek slaan. Dat is ZWART. De hele dag achter een parkeerwacht aanlopen en vragen of hij een kick krijgt van het zetten van wielklemmen. Als iemand zijn hond roept en het beest komt niet, en dat is vaak met honden, heel hard vlak bij zijn oor mee gaan roepen. Om te helpen, hè. Dat is ZWART . Iedereen heeft een beetje ZWART . Voor het evenwicht. Behalve moeder Teresa. Maar die is dood. Ik zie wel waar we het over gaan hebben, maar het wordt zeker ZWART.
